اختصاص اعتبار ۱۰۰۰ میلیارد تومان برای ۳ فرودگاه مازندران
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۱۱۱۸
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، استاندار مازندران در نشست با کمیته گردشگری هیات اندیشه ورز استان با بیان اینکه اعتلای اقتصاد گردشگری در دستور کار جدی استان قرار دارد، گفت: ۱۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار در دولت سیزدهم به سه فرودگاه استان اختصاص داده شده که از جمله زیرساختهای مهم برای توسعه صنعت توریسم است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سید محمود حسینی پور با بیان اینکه مازندران استانی است که برغم همه استعدادها و ظرفیت ها؛ در موضوع گردشگری و استانداردهای بین المللی این حوزه در نقطه شروع قرار دارد، افزود: باید خروجی و بسته کاملی از کمیته گردشگری هیئت اندیشه ورز در راستای راهبری گردشگری تهیه و تدوین شود.
او گفت: بایدها و نبایدهای گردشگری استان باید بصورت دقیق بررسی شود. در منظومه گردشگری مازندران باید دریا، جنگل، دشت و کوه توامان دیده شود، چرا که از جمله فرصتهای طلایی این استان است و فرصتی که خداوند به مردم این استان داده است باید احیا شود.
حسینی پور افزود: آنچه که امروز به شدت مورد نیاز ماست ارائه راهکارهای عملیاتی و گشودن گرههای حوزه گردشگری و سرمایه گذاری در این بخش است. مجموعه میانکاله و باغ عباس آباد که در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، از جمله فرصتهای بی نظیر گردشگری این استان است و مازندران دارای قابلیتهای فراوان بیشماری برای اعتلای صنعت توریسم است.
استاندار مازندران گفت: خروجی تلاشهای کمیته گردشگری هیئت اندیشه ورز استان باید به صورت عملیاتی اجرایی شود، به همین منظور طرح جامع گردشگری استان میبایست تدوین شود و هیئت اندیشه ورز مسائل گردشگری استان را باید رصد و نوآوریهای لازم را ایجاد کند تا هر شش ماه شاهد خروجیهای مورد نظر باشیم.
او با بیان اینکه فرودگاه، ریل و جاده یکی از زیرساختهای اصلی گردشگری است، افزود: خط جدید فرودگاه رامسر هفته گذشته با حضور وزیر راه و شهرسازی افتتاح شده است.
حسینی پور گفت: احداث ریل گردشگری از شرق به غرب استان در مرحله مطالعه سرمایه گذاران قرار دارد و در تلاش برای اجرای سازوکارهای اصلی گردشگری استان هستیم.
استاندار مازندران افزود: حسب توافقاتی که با قرارگاه امام حسن مجتبی (ع) انجام گرفته است، برای آسفالت و زیرسازی ۱۲۰۰ کیلومترجاده روستایی اعتبار لازم مصوب شد تا زیرساختهای گردشگری را توسعه بخشیم و زنجیره ارزش گردشگری را فعال کنیم که نیازمند نقش آفرینی همه اثرگذاران در این بخش است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۱۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف شمشیر کمیاب ۱۰۰۰ ساله
نتایج تحقیقات جدید نشان داد که یک شمشیر کمیاب که لقب «اکسکالیبور» به آن داده شده است و در «والنسیا»، شهری واقع در اسپانیا کشف شده است، در حقیقت یک هزار سال قدمت دارد و این یعنی؛ این شمشیر آخرینبار زمانی از قبضه خارج شده است که بخش زیادی از اسپانیا تحت حکمرانی مسلمانان بوده است.
به گزارش ایسنا، «لایوساینس» در اینباره نوشت، این شمشیر آهنین ۴۶ سانتیمتری در سال ۱۹۹۴ درحالی داخل یک گور پیدا شد که به صورت عمودی در آن قرار داده شده بود و به همین دلیل به یاد شمشیر افسانهای پادشاه «آرتور» لقب «اکسکالیبور» به این شمشیر داده شد. بر اساس داستانهای قرون وسطایی، پادشاه «آرتور» این شمشیر را که به صورت عمودی داخل یک سنگ بود از آن بیرون کشید و به تاج و تخت بریتانیا رسید.
شمشیر والنسیا در خانهای متعلق به دوران اسلامی پیدا شد. مقامات شهر والنسیا در بیانیهای اعلام کردند که دسته شمشیر با صفحات برنز تزئین شده و دارای انحناهایی است که کار با شمشیر را راحتتر میکند.
حتی با وجود اینکه شمشیر در یک محوطه متعلق به دوران اسلامی کشف شده است، یک ویژگی آن تعیین قدمت را دشوار میکرد؛ خمیدگی شمشیر کمی به سمت نوک شمشیر است که این ویژگی در شمشیرهای ساخته شده توسط «ویزیگوت»ها که از سال ۴۱۸ تا ۷۱۱ میلادی بر اسپانیا حکومت میکردند نیز دیده میشود. در نتیجه این ابهام مطرح شده بود که آیا این شمشیر مربوط به دوران ویزیگوتی است یا اسلامی؟!
برای پاسخ دادن به این سوال، یک باستانشناس از «دانشگاه گرانادا» تحقیقاتی را برای تعیین قدمت این شمشیر آغاز کرد و با بررسی فلزکاری و رسوب به جای مانده در آن، به این نتیجه رسید که قدمت این شمشیر به قرن دهم میلادی بازمیگردد. همچنین مشخص شد که اندازه شمشیر برای اینکه توسط یک سوارکار مورد استفاده قرار بگیرد، تعیین شده بود.